محققان معتقدند این ماشین در آینده  به بیمارانی کمک می کند که نمی توانند صحبت یا حرکت کنند.

ماشین مذکور ترکیبی از اصوات صدادار و بی صدا را که هنگام جمله سازی در مغز استفاده می شود، ثبت و تحلیل می کند. همچنین این جملات را با توجه به سیگنال های عصبی تعبیر و در مرحله بعد به متن تبدیل می کند.

دیوید موزس محقق ارشد این پروژه می گوید: تاکنون هیچ تحقیقی طبقه بندی واقعی جملات براساس سیگنال های عصبی را نشان نداده است. با توجه به عملکرد ماشین و ظرفیت آن برای گسترش می توان به جرات ادعا کرد به عنوان یک پروتز کلامی کاربرد دارد.

البته کارشناسان نگران آن هستند که این دستگاه به طور تصادفی افکار مخفیانه فرد را فاش کند.