محمدمهدی خدایی؛ عضو هیئت‌علمی گروه شیمی دانشگاه رازی کرمانشاه در گفت‌وگو با پایگاه اطلاع‌رسانی بنیاد ملی نخبگان با بیان اینکه انجام پروژه‌های بزرگ نیازمند خردجمعی است، بر لزوم انجام کارِ گروهی تأکید کرد و گفت: تعریف و انجام طرح‌های بزرگ در راستای نیازهای موجود، نیازمند کارِ گروهی است.
وی افزود: متأسفانه جامعۀ علمی کشور در بخش کارِ گروهی (گرچه نمونه‌های موفقی نیز وجود دارد) ضعیف عمل کرده است. به عبارت دیگر، هنوز تشکیل گروه‌های تحقیقاتی در فرهنگ دانشگاهی نهادینه نشده است.
خدایی، توجه به منافع فردی را یکی از دلایل فعالیت فردی دانست و ادامه داد: حضور تخصص‌های متنوع و مختلف سبب می‌شود هر مسئله با نگاه و نگرشی تخصصی بررسی و حل شده و در نهایت نتیجۀ حاصله از نظر ابعاد مختلف توجیه‌پذیر و قابل اجرا در مقیاس واقعی باشد.
محقق برجستۀ شیمی‌آلی اظهار داشت: باید دانست عمدتاً نتیجۀ حاصل از کار پژوهشی زودبازده نیست و نیازمند زمان و صرف هدفمند انرژی است اما اگر مسیر به درستی انتخاب، طی و همۀ ظرفیت‌های موجود در نظامی مشخص بکار گرفته شوند، حصول نتیجۀ مطلوب قطعی است. حال هر چه امکانات و ابزار لازم با کیفیت و روند بهتری در اختیار محققان و گروه‌های آنان قرار بگیرد، زمان رسیدن به هدف کاهش خواهد یافت.
عضو هیئت‌علمی گروه شیمی دانشگاه رازی با اشاره به ضرورت تزریق توان متخصصان غیرمقیم به چرخۀ توسعۀ بومی، تصریح کرد: حضور این افراد در گروه‌های تحقیقاتی یکی از عواملی است که می‌تواند سبب تسهیل مسیر و تسریع حرکت کشور شود چراکه متخصصان غیرمقیم علاوه بر توان علمی و تحقیقاتی بالا و همچنین برخورداری از تجربیات ارزشمند در زمینۀ تعریف و انجام پروژه‌های بزرگ، دسترسی خوبی نیز به پیشرفته‌ترین امکانات و ابزار پژوهشی دارند. بهعبارت دیگر، حضور متخصص غیرمقیم در گروه‌های تحقیقاتی علاوه بر تزریق قابلیت‌های علمی و عملی فرد، امکانات و ابزار پیشرفته را نیز به گردونۀ پیشرفت کشور اضافه کی‌کند.
خدایی خاطرنشان کرد: گام نخست برای حضور متخصص و محقق برجستۀ غیرمقیم، انگیزه و تعهد فرد است. فرد باید در وهلۀ اول برای فعالیت در راستای اهداف کشور و رسیدن به پیشرفت و توسعۀ همه‌جانبه انگیزه داشته باشد و در وهلۀ دوم، نسبت به وطن خود مسؤولیت‌پذیر باشد و بتواند نقش خود را در چرخۀ پیشرفت تبیین و به بهترین شکل ایفا کند؛ البته در این مسیر، تسهیلگری سیاست‌گذاران و ارائه حمایت‌های قانونی و فراهم‌شدن بستر مناسب برای فعالیت آنان نیز باید مورد توجه اکید قرار بگیرد.
وی در ادامه با تأکید بر لزوم پرهیز از شعارزدگی و حاشیه‌سازی، به حمایت‌های لازم از گروه‌های پژوهشی اشاره کرد و گفت: حقوق اعضای گروه‌های تحقیقاتی باید حفظ شود که یکی از آنها، لحاظ شدن امتیاز در آئین‌نامه‌های ارتقاء است. روند باید به‌گونه‌ای باشد که فرد محقق و متخصصِ متعهد و دغدغه‌مند به دلیل تمرکز روی فعالیت‌های کاربردی و حل مشکل کشور از ارتقاء باز نماند.
خدایی در پایان به نقش مؤثر ایجاد رقابت‌سالم در فضای تحقیقاتی اشاره و خاطرنشان کرد: متأسفانه به دلیل تعدد دانشجویان و موظفی تدریسی، بخش زیادی از توان و وقت اعضای هیئت‌علمی دانشگاه در کلاس صرف می‌شود و همین موضوع سبب می‌شود نتوانند تمام داشته‌های خود را در مسیر تحقیقات گروهیِ کاربردی سرمایه‌گذاری کنند. از سوی دیگر، امکانات موجود نیز باید متناسب با اهداف مدنظر، ارتقاء یابد.