علیزاده با تاکید بر اینکه دانشجوی دوره تحصیلات‌تکمیلی باید برای ادامه تحصیل خود هدف منطقی داشته باشد؛ گفت: آموزش‌های مهارت‌افزایی برای ورود به صنعت و یا عرصه کارآفرینی که بهترین مصداق آن شرکت‌های دانش‌بنیان است نه تنها برای دانشجویان بلکه برای اعضای هیأت‌علمی نیز امری ضروری است.
پروین علیزاده؛ عضو هیأت‌علمی دانشگاه تربیت مدرس و محقق برجسته رشته مهندسی مواد در گفت‌وگو با پایگاه اطلاع‌رسانی بنیاد ملی نخبگان، به پذیرش بالای دانشجو در دوره‌های تحصیلات‌تکمیلی اشاره کرد و گفت: ایجاد دوره‌های متعددی مانند شبانه و پردیس‌های خودگردان و همچنین تاسیس دانشگاه‌های متعدد از یک سو و شرایط نامناسب بازارکار از سوی دیگر سبب افزایش تعداد دانشجو در دوره‌های کارشناسی‌ارشد و دکتری شده است.
وی با بیان اینکه در حال حاضر یکی از دلایل ترافیک دوره‌های تحصیلات‌تکمیلی نامناسب بودن فضای اشتغال است، افزود: در صورت فراهم‌بودن بستر مناسب برای ورود افراد به بازارکار و فعالیت در شغل مرتبط با رشته تحصیلی، بسیاری از دانشجویان دوره کارشناسی جذب بازار کسب‌وکار می‌شوند و ادامه تحصیل نخواهند داد.
علیزاده ادامه داد: نباید دوباره چرخ را اختراع کرد؛ می‌توان با بررسی دقیق و کارشناسانه تجربیات دیگر کشورها، به نتایج بسیار مفیدی رسید. در اغلب کشورهای پیشرفته دنیا، افراد در سال‌های ابتدایی ورود به دانشگاه در کنار آموزش‌های تئوری، مهارت‌های تخصصی را نیز فرامیگیرند. به این ترتیب فرد پس از پایان دوره کارشناسی جذب بازارکار می‌شود. در این چرخه فقط تعداد محدودی که هم به لحاظ هوش و استعداد تحصیلی نسبت به دیگران برتری دارند و هم هدف خاصی را دنبال می‌کنند، وارد دوره‌های تحصیلات‌تکمیلی می‌شوند.
محقق برجسته رشته مهندسی مواد تصریح کرد: پاسخ به «چرایی» اولین گام پیش از هر اقدامی است. دانشجوی دوره کارشناسی باید برای ادامه تحصیل خود هدف منطقی داشته باشد؛ نه اینکه به دلیل عدم‌وجود کار مناسب و یا دلایلی از این دست ادامه تحصیل دهد. در کشورهای پیشرفته کمتر از 10% دانتشجویان وارد دوره‌های تحصیلات‌تکمیلی می‌شوند. این افراد همان‌هایی هستند که یا مرزهای دانش را فراتر می‌برند و یا به فناوری‌های روز دست پیدا می‌کنند.
عضو هیأت‌علمی دانشگاه تربیت مدرس خاطرنشان کرد: یکی از ضعف‌های موجود در دانشگاه، عدم ارتباط صحیح با صنعت است. این ضعف نه تنها در دانشجویان وجود دارد بلکه بسیاری از اساتید نیز علی‌رغم سطح بالای علمی که دارند کوچکترین ارتباط و تعاملی با صنعت ندارند. به همین دلیل آموزش‌های مهارت‌افزایی برای ورود به صنعت و یا عرصه کارآفرینی که بهترین مصداق آن شرکت‌های دانش‌بنیان است نه تنها برای دانشجویان بلکه برای اعضای هیأت‌علمی نیز امری ضروری است چراکه تحقیق و پژوهش زمانی ارزشمند است که بر اساس هدف خاصی تعیین و در قالب طرح تعریف شود. در چنین روندی هم چالش‌های جامعه رفع می‌شود و هم محقق می‌تواند مقاله و یا کتاب بنویسد.
علیزاده در پایان با اشاره به لزوم کارگروهی محققان، تصریح کرد: استاد دانشگاه باید بداند کار کردن در انزوا و نوشتن مقاله به تنهایی دردی از جامعه دوا نمی‌کند و سودی جز ارتقاء شخصی ندارد. کتاب‌ها و مقالاتی که در کشورهای پیشرفته نوشته می‌شود حاصل کارگروهی چند محقق است که روی یک پروژه خاص و برای هدف خاصی تلاش می‌کنند. در واقع کتاب و مقاله در ذیل تولید فناوری و یا پیشبرد مرز دانش حاصل می‌شود نه اینکه به خودی‌خود یک هدف باشد. به همین دلیل استادان مراکز علمی معتبر دنیا عموماً سالها در یک حوزه خاص تحقیق می‌کنند؛ در حالیکه بسیاری از اعضای هیأت‌علمی دانشگاه‌های کشور کشکول تحقیقاتی دارند و در هر حوزه‌ای مقاله و کتاب نوشته‌اند.