دولتی حضور نخبگان در کارِگروهی‌ را یکی از رموز موفقیت آنان دانست و گفت: در دنیای امروز، توان انجامِ کارِگروهی یکی از مؤلفه‌های نخبگی است، اگر فردی نتواند در کارِگروهی شرکت کند، از نظر جامعۀ تخصصی، فردی برتر محسوب نمی‌شود.

یحیی دولتی؛ متخصص بیماری‌های پوست و برگزیده جایزه علامه طباطبایی در گفت‌وگو با پایگاه اطلاع‌رسانی بنیاد ملی نخبگان، عشق به وطن را از جمله مهمترین شاخص‌های نخبگی دانست و گفت: فرد نخبه برای اثرگذاری باید پیش از هر عاملی، نسبت به سرزمین خود عرق داشته باشد.

وی با بیان اینکه سابقه افراد نشان‌دهندۀ میزان علاقه آنان به کشور است، اثرگذاری مثبت در جامعه را بارزه نخبگی برشمرد و افزود: نوشتن مقاله و یا کتاب نه تنها بد نیست بلکه یکی از مصادیق فعالیت‌های نخبگانی است اما نباید در این نقطه متوقف شد. به عبارت دیگر خروجی تحقیق و پژوهش باید به‌گونه‌ای باشد که بتواند بخشی از مشکلات جامعه را رفع کند و یا زمینه‌ساز بهبود باشد.

دولتی ادامه داد: برخی افراد توانایی بالایی در نوشتن مقاله دارند که این به‌نوبۀ خود (فارغ از عملیاتی‌بودن و یا نبودن فرد محقق)، یک مهارت محسوب می‌شود. اما برخی دیگر علی‌رغم توان بالا در انجام فعالیت‌های عملی مهارت کافی در نوشتن کتاب و یا مقاله را ندارند. به همین دلیل این مورد، ملاک خوبی برای ارزیابی سطح علمی افراد نیست.

وی با اشاره به لزوم نهادینه‌شدن اخلاق در جامعه علمی، بیان داشت: اهمیت دادن بیش از اندازه به مقاله سبب شد پس از مدتی بی‌اخلاقی در جامعه علمی نهادینه شود. به این معنا که امروز خرید و فروش مقاله و رساله دکتری و بسته‌های ارتقاء امری رایج است در حالی‌که پیش از این کاملاً نکوهیده بود.

برگزیده جایزه علامه طباطبایی یادآور شد: تا همین 20 سال پیش اگر فردی در دادوستد مقاله و یا پایان‌نامه وارد می‌شد، همگنان او را سرزنش می‌کردند اما امروزه قبح این عمل ناشایست از بین رفته است.

دولتی تربیت شاگرد نخبه را یکی از وظایف مهم نخبگان برشمرد و گفت: یکی از اقدامات مهم نخبگان انتقال دانسته‌ها و داشته‌های خود به افراد لایق است به‌گونه‌ای که با از دنیا رفتن فرد، علم او از بین نرود. این مهم در کارِگروهی به‌خوبی قابل دسترس است.

وی با بیان اینکه کارِگروهی هنر نخبگان است، تصریح کرد: حضور نخبگان در گروه‌های تحقیقاتی یکی از رموز موفقیت این افراد است و در همه دنیا نیز امری پسندیده و از ملاک‌های نخبگی است به‌طوریکه اگر فردی نتواند در کارگروهی شرکت کند، از نظر جامعه تخصصی فردی برتر محسوب نمی‌شود. در قالب کارِگروهی و تعریف پروژه‌های مشترک فرد می‌تواند به تدریج آنچه را آموخته است به نسل‌های بعد انتقال دهد و از این راه سبب گسترش فضای نخبگانی شود.

برگزیده جایزه علامه طباطبایی در پایان خاطرنشان کرد: در جهان امروز، دوره طبابت فردی به سرآمده است و معالجه به صورت گروهی انجام می‌شود. به این معنا که به جای پزشک، تیم پزشکی برای بهبود بیمار وارد عمل می‌شود.