دانشجوی دکتری مهندسی برق دانشگاه شریف و نفر برتر کنکور ارشد گفت: در بسیاری از اخبار و سخنرانی‌های رسانه‌ای حرف از این به میان می‌آید که دانشجویان ما باید روی پروژه‌هایی کار کنند که دردی از جامعه دوا کند در صورتی که صنعت کشور هیچ نیازی پیش پای دانشگاه‌ها یا موسسات علمی نگذاشته و هیچ پشتیبانی مالی صورت نمی‌گیرد.

مهاجری؛ دانشجوی در گفت‌‌وگو با پایگاه اطلاع‌رسانی بنیاد ملی نخبگان، گفت: ایران کشوری دارای منابع ارزشمند از قبیل نیروی جوان و نخبه ای است که آماده ی فعالیت در عرصه های مختلف علمی هستند و متاسفانه با ورود به دانشگاه متوجه مشکلات عدیده ای می شوند! البته شاید این تنها یک فضای فکری ساده است که در جو برخی از دانشگاه ها به شکل پررنگ تر وجود دارد. اما نباید مشکلاتی را که سر راه جمعیت جوان، استعدادهای برتر، نخبه و جویای کار وجود دارد نادیده گرفت که هر کدام این مشکلات به نوبه ی خود نقش مهمی در تصمیم گیری آن ها برای آبادانی ایران عزیز دارد.

وی با اشاره به مشکلات پیش روی دانشجویان و فارغ‌التحصیلان دانشگاه‌ها گفت: مشکلاتی که اینجانب در طول چند سال تحصیل خود با آن ها روبرو شده و درک کرده‎ام کم نبوده و نیستند. اولین و مهمترین دغدغه ای که نه تنها بنده بلکه هر دانشجو به محض ورود به دانشگاه با آن روبرو است مسئله ی یافتن شغل مناسب پس از فارغ‌التحصیلی و داشتن درآمد مناسب هنگام تحصیل در مقطع دکتری است و چون در فضای بیرون جایی برای فعالیت این شخص نیست به ناچار تصمیم به ادامه تحصیل می گیرد که نتیجه ی آن فاجعه ای است که امروز در جامعه به وضوح مشخص است، افزایش صندلی‎های دانشگاه ها در تمامی مقاطع، کم ارزش و فی الواقع بی ارزش شدن تخصص های گرفته شده توسط دانشجویان برتر و در نهایت تصمیم خروج از کشور.

مهاجری با تاکید بر ضرورت رفع موانع مالی ادامه داد: نیروی‌های جوان و نخبه ای که با تمام این مشکلات تصمیم به ماندن در کشور گرفته اند این شرایط را متحمل می شوند اما قرارگاهی برایشان وجود ندارد. در صورتی که با اتصال دانشگاه ها به صنعت به روز دنیا در بسیاری از نقاط جهان این مشکل حل شده و شاهد پیشرفت روز افزون آن ها هستیم. در بسیاری از اخبار و سخنرانی های رسانه ای حرف از این به میان می آید که دانشجویان ما باید روی پروژه هایی کار کنند که دردی از جامعه دوا کند و سرمایه های کشور در دانشگاه ها به هدر نرود یا در قالب مقالات خارجی زمینه ی پیشرفت کشورهایی خارجی (و فقط کشورهای خارجی) را تامین نسازد در صورتی که صنعت کشور هیچ نیازی پیش پای دانشگاه ها یا موسسات علمی نگذاشته و یا هیچ پشتیبانی مالی صورت نمی گیرد.

این دانشجوی دکتری در ادامه افزود: با وجود تعهد تحصیل برای دانشجویان دکتری، عدم اشتغال به کار در دوره ی تحصیل و هزینه های کمرشکن زندگی، زبان از گفتن مشکلات قاصر است. در ایران یک دانشجوی دکتری کسی است که هنوز جزء مستمری بگیران جامعه، البته از طرف خانواده است که با وجود تخصص های کسب کرده هنوز نتوانسته جایگاهی در جامعه برای خود بیابد. در واقع جایگاهی وجود ندارد چون تمامی کرسی ها در اختیار افراد با تجربه تر است. شرایط پذیرش هیئت علمی و یا مشاغل دولتی خود گویای مطالب گفته شده است.

وی در پایان گفت: نیروی نخبه‌ی هر کشور سرمایه ای گرانبها است که در صورت مدیریت مناسب می تواند توان آن کشور را در هر زمینه ای بالا ببرد. نیروی های جوان این امکان را دارند که زیر نظر نیروی های نخبه ی مجرب که می توانند از اساتید مجرب علمی و عملی دانشگاه ها باشند در قالب شرکت هایی که تحت حمایت همه جانبه ی دولت هستند (شرکت‌های دانش بنیان) مشغول به کار شوند. در این صورت از طرفی، اجتماعی از نخبگان کشور در تعامل نزدیک هستند که فرصت برای شکوفایی روزافزون آن ها موجود است و از طرف دیگر توان کشور در تمامی عرصه ها به مدد دولت و نیروی نخبه چند صد برابر خواهد شد و همواره سرمایه این مملکت خواهد ماند.