امانت؛ دانشجوی دانشگاه شیراز گفت: اجتماع نخبگانیِ زبان و ادبیات فارسی بخوبی می‌تواند ناهنجاری‌های موجود در ادبیاتِ گفت‌وگویی و زبان محاوره‌ای جامعه ایرانی را که با گسترش فضای مجازی بیشتر هم شده است، رفع کند.

محمدحسین امانت؛ دانشجوی رشته دکتری زبان و ادبیات فارسی در گفت‌وگو با پایگاه اطلاع‌رسانی بنیاد ملی نخبگان با اشاره به فضای اشتغال نخبگانی، گفت: دغدغه اشتغال بزرگترین سد ذهنی دانشجوی علوم‌انسانی برای انجام تحقیق و پژوهش است.

وی با بیان اینکه استخدام در دانشگاه، بهترین اتفاق برای مستعدبرتر این رشته‌ها است، افزود: در رشته‌هایی نظیر زبان و ادبیات، باتوجه به مقتضیات، راه‌اندازی شرکت دانش‌بنیان امری دشوار است چراکه خروجی این رشته‌ها غالباً قابل لمس نیست و دستاوردهای علمی به راحتی به ثروت و درآمد مالی تبدیل نمی‌شوند.

دانشجوی برتر دانشگاه شیراز بکارگیری اندیشه نخبگانی در حوزه زبان و ادبیات فارسی را ضروری دانست و ادامه داد: رساله‌ها و پایان‌نامه‌های این رشته، عمدتاً در مباحث غیرکاربردی است که همین امر سبب بی‌انگیزگی دانشجویان برای تحقیق و پژوهش می‌شود در حالی‌که می‌توان با تعریف موضوعات اولویت‌دار جامعه و ارجاع آن به اجتماع نخبگانی زبان و ادبیات فارسی، هم از قابلیت‌ بالای نخبگان و مستعدان‌برتر این رشته استفاده کرد و هم گامی بلند در راستای پویایی علمی برداشت.

امانت با اشاره به اینکه در این رشته کمبودی به لحاظ امکانات و سخت‌افزار وجود ندارد، اظهار داشت: جامعه امروز ایران با چالش‌ها و مسائل بسیاری در ادبیات گفت‌وگویی و زبان محاوره خود مواجه است که این امر با گسترش فضای مجازی بیشتر هم شده است. از سوی دیگر جامعه امروز، پیشینه و تمدن فرهنگی و ادبی خود را نیز به حد کافی نمی‌شناسد که این امر مزید بر علت شده است. جامعه نخبگانی ادبیات به خوبی می‌تواند با ورود صحیح و حساب‌شده به این حوزه، توان خود را برای رفع معضلات موجود بکار گیرد که البته این امر، نیازمند حمایت‌های معنوی و تا حدودی مالی است.

دانشجوی رشته دکتری زبان و ادبیات فارسی در پایان، فضای آموزش پایه را یکی دیگر از زمینه‌های مناسب برای حضور فعال اندیشه نخبگانی قلمداد کرد و ادامه داد: بنا به نظر همه کارشناسان فن، کتب درس فارسی، در همه پایه‌ها از ابتدایی تا دبیرستان نیازمند بازنگری است. برقراری ارتباط بین متخصصان ادبیات و زبان فارسی و ایجاد هم‌افزایی بین آنان می‌تواند به بهترین شکل زمینه را برای تصحیح، طراحی و تألیف کتاب‌های جدید مطابق با مقتضیات زمانی و جامعه هدف، فراهم کند.