رحیمی‌پور؛ مستعدبرتر دانشگاه تربیت‌مدرس با اشاره به لزوم بهره‌مندی از کارگروهی در فعالیت‌های علمی، گفت: متاسفانه فرهنگ کارگروهی در برخی دانشگاهیان کمتر وجود دارد و افراد غالباً در اندیشه «من» و منفعت فردی هستند.

مرضیه رحیمی‌پور؛ دانشجوی دکتری آناتومی در گفت‌وگو با پایگاه اطلاع‌رسانی بنیاد ملی نخبگان مهمترین چالش دانشجوی دوره دکتری را نیازهای مالی عنوان کرد و گفت: حمایت مالی از دانشجویان این مقطع امری ضروری است.

وی افزود: دانشجویان علوم‌پزشکی از پرداخت‌های ماهانه وزارت بهداشت برخوردار هستند و این کمک‌های مالی بخش زیادی از مشکلات آنان را رفع می‌کند اما پژوهانه دانشجویان مقطع دکتری دانشگاه‌های وزارت علوم در سال‌های اخیر قطع شده است.

رحیمی‌پور ادامه داد: در شرایط جدید، حمایت‌های مالی درنظر گرفته‌شده از سوی بنیاد ملی نخبگان توانسته است بخوبی جای خالی پژوهانه را برای دانشجویان دوره دکتری پُر کند اما با توجه به حضور مداوم دانشجو در دانشگاه (حتی در فصل تابستان) پرداخت 12 ماهه کمک‌های مالی خاصه برای دانشجویان شهرستانی، می‌تواند سبب تسهیل بیشتر مسیر شود.

مستعدبرتر دانشگاه تربیت‌مدرس در بخش دیگری به لزوم کاربردی‌بودن پایان‌نامه‌های دانشجویی اشاره کرد و گفت: استاد و به تبع آن دانشجو باید به سمت انجام تحقیقات کاربردی مطابق با نیازها و واقعیت‌های جامعه بومی حرکت کنند و توان و قابلیت‌های خود را در این راه بکار گیرند. از سوی دیگر انجام اینگونه تحقیقات معمولاً به امکانات خاص و صرف هزینه بیشتر نیاز دارد.

دانشجوی دکتری آناتومی اضافه کرد: از سویی تجهیز آزمایشگاه‌های همه دانشگاه‌ها و مراکز علمی کشور امکان‌پذیر نیست و نمی‌توان از نهادهایی مانند بنیاد ملی نخبگان نیز انتظار چنین اقدامی داشت و از سوی دیگر امکانات سخت‌افزاری و فیزیکی خوبی در کشور وجود دارد. برقراری تعامل بین نیازهای آزمایشگاهی اساتید و دانشجویان به ویژه مستعدان‌برتر با این امکانات می‌تواند بخش بسیاری از مشکلات پیش‌روی جامعه علمی برای انجام تحقیقات و پژوهش‌های کاربردی را بدون صرف هزینه، رفع کند.

وی کارگروهی را یکی از ملزومات موفقیت اجتماع نخبگانی برشمرد و گفت: جمع چند تخصص متفاوت و مرتبط در یک پروژه تحقیقاتی، هم سبب تقسیم وظایف و جلوگیری از اتلاف انرژی می‌شود و هم با این اقدام خروجی مناسب‌تری پدید خواهد آمد. با این حال متاسفانه فرهنگ کارگروهی در بین دانشگاهیان کمتر وجود دارد و افراد غالباً در اندیشه «من» و منفعت فردی هستند.

رحیمی‌پور در پایان به موضوع اشتغال مستعدان‌برتر اشاره کرد و آن را مهمترین دغدغه این افراد نامید و اظهار داشت: اشتغال مناسب، انگیزه و امید مستعدبرتر را افزایش می‌دهد و فرد را برای خدمت به جامعه بیش از پیش ترغیب می‌کند. علاوه بر دانشگاه‌ها، مراکز تحقیقاتی و پژوهشی بسیاری در کشور وجود دارد که مستعدبرتر می‌تواند با حضور در آنها هم علم و داشته‌های خود را به منصه ظهور برساند و هم با تزریق اندیشه و ایده جدید خود، در ارتقاء سطح فعالیت‌ها اثرگذار باشد.