عضو هیأتعلمی دانشگاه تبریز حضور اعضای هیأتعلمی دانشگاه و مراکز علمی در شرکتهای دانشبنیان را از ملزومات موفقیت دانست و گفت: این شرکتها غالباً از نیرویهای جوان، با انگیزه و فعال تشکیل شدهاند که این فینفسه پتانسیل بالایی است اما این نباید سبب غفلت از فاکتور تجربه شود.
حسین نمازی؛ عضو هیأتعلمی دانشگاه تبریز در گفتوگو با پایگاه اطلاعرسانی بنیاد ملی نخبگان، علم و صنعت را دو رکن پیشرفت و توسعه هر کشوری دانست و گفت: آینده هر جامعهای در گرو پیشرفت علمی وارتقاء صنعت است.
وی با اشاره به عدمتعامل مناسب صنعت و دانشگاه در ایران، افزود: صنعت کشور در واقع مقولهای عاریتی است؛ از سوی دیگر دانشگاه نیز به درستی تعریف نشده است. به عبارت دیگر این دو از دو کانال جداگانه وارد شده و در دو فضای جداگانه حرکت کردهاند. این در حالیست که در کشورهای پیشرفته صنعت و دانشگاه همزمان با هم متولد شدند و تا به امروز دوشادوش یکدیگر در حرکت هستند.
محققبرجسته رشته شیمی ادامه داد: صنعت وارداتی به طراحی و مهندسی نیازی ندارد در نتیجه به دانشگاه هم بینیاز است. دانشگاه دولتی نیز از محل درآمدهای حاکمیت ارتزاق میکند و به راحتی با هزینههای دولتی مخارج خود را تأمین میکند در نتیجه دانشگاه نیز به صنعت نیازمند نیست. همین عدمنیاز به یکدیگر زمینه جدایی را فراهم میکند.
نمازی اضافه کرد: در کشورهای پیشرفته ارتباط صنعت با دانشگاه در سطحی قرار دارد که در بیشتر کنفرانسهای علمی مدیران صنایع بزرگ حضور دارند و مدیران و صاحبان صنایع بزرگ پیشران ارتباط با دانشگاه هستند؛ این افراد تنها برای شنیدن صدای علم و آگاهی یافتن از آخرین دستاوردهای دانشگاه و در نهایت دستیابی به ایدههای بکر جامعهعلمی در این همایشها حضور دارند و پس از دانستن ایده، بازی برد-برد را با صاحب ایده آغاز میکنند و در این روند هم محقق و هم صنعت به خروجیهای مناسبی میرسند.
عضو هیأتعلمی دانشگاه تبریز شرکتهای دانشبنیان را بهترین محل برای رفع چالشهای حوزه ارتباط صنعت با دانشگاه قلمداد کرد و اظهار داشت: راهاندازی و گسترش این شرکتها در کشور نقش بسزایی در رشد و پیشرفت دارد و نتایج مثبت آن بر هیچ کس پوشیده نیست اما باید مراقب بود در بحث شرکتهای دانشبنیان اتفاقی مانند آنچه در تولید علم رخ داد، نیافتد. در بحث تولید علم سیاستگذاریها مبتنی بر کمیت بود و در پایان کشور به نقطه کمیت مقالات رسید؛ مقالاتی که در غالب موارد، دردی از کشور درمان نمیکنند و فقط جنبه تزئینی دارند.
وی تصریح کرد: گرچه گسترش شرکتهای دانشبنیان بهخودیخود اقدامی درخور تقدیر است اما نباید کیفیت فدای کمیت شود. وجود 10 شرکت با کیفیت و منطبق با استانداردهای موجود از هر لحاظ بسیار بهتر از 100 شرکت با کیفیت پایین است.
محققبرجسته رشته شیمی در پایان حضور اعضای هیأتعلمی دانشگاه و مراکز علمی در شرکتهای دانشبنیان را از ملزومات موفقیت عنوان کرد و گفت: این شرکتها غالباً از نیرویهای جوان، با انگیزه و فعال تشکیل شدهاند که این فینفسه پتانسیل بالایی است اما این نباید سبب غفلت از فاکتور تجربه شود.