شریفی؛ دانشجوی دکتری مهندسی مکانیک، گفت: متاسفانه فعالیت گروهی در محیط علمی نهادینه نشده است و دانشگاهیان غالباً به صورت انفرادی کار میکنند که همین موضوع یکی از دلایل افت کیفیت پروژهها است.
مهدی شریفی؛ مستعدبرتر دانشگاه صنعتیشریف در گفتوگو با پایگاه اطلاعرسانی بنیاد ملی نخبگان، تعریف پروژه کاربردی را مهمترین اقدام در دوره دکتری نامید و گفت: متأسفانه موضوع بسیاری از پایاننامهها و رسالهها قدیمی است.
وی افزود: طبق قانون، فرد برای فارغالتحصیلی باید حداقل دو مقاله isi منتشر کند که این مهم در غالب موضوعات نظری در دسترس است که عموماً با واقعیتهای جامعه بومی همخوان نیست. از سوی دیگر، از پروژههای کاربردی و عملیاتی به سختی میتوان مقالهها استخراج کرد چراکه این پروژهها با نیازها و واقعیتهای جامعه بومی همخوان است. این روند سبب میشود فرد در دوراهی قرار بگیرد و در نهایت کار نظری را انتخاب کند.
شریفی به لزوم کارِگروهی اشاره کرد و آن را یکی از عوامل مهم در ارتقاء کیفی تحقیقات دانست و ادامه داد: متاسفانه فعالیت گروهی در محیط علمی نهادینه نشده است و دانشگاهیان غالباً به صورت انفرادی کار میکنند که همین موضوع یکی از دلایل افت کیفیت پروژهها است.
دانشجوی دکتری مهندسی مکانیک اضافه کرد: باید گروههایی با محوریت «تعریف پروژه کاربردی» تشکیل شود چراکه خود تعریف پروژه یک امر تخصصی است. از سوی دیگر باید گروههایی با حضور متخصصان و محققان رشتههای متفاوت و مرتبط، تشکیل شود که این پروژهها را اجرا کنند. به عبارت دیگر کارِگروهی در همه مراحل خلق ایده، پردازش ایده، تعریف پروژه و در نهایت اجرا، باید در اجتماع علمی نهادینه شود.
مستعدبرتر دانشگاه صنعتیشریف تصریح کرد: در سالهای اخیر تعداد بسیاری پروژه و رساله دفاع شدهاند اما هرگز نتوانستند نقش نتوانستهند نقش نقش محسوسی در رشد و پیشرفت کشور داشته باشند. یکی از دلایل این مهم شاید پراکندگی موضوعات باشد که آن نیز از فعالیت فردی و همچنین مقالهمحوری نشأت میگیرد. به همین دلیل هیچوقت از پروژههای دانشگاهی، خروج ملی و کلانی حاصل نمیشود.
شریفی خاطرنشان کرد: استاد، دانشجو و محقق هر یک بنا به دلایل مختلف به افزایش تعداد مقالات نیاز دارند در نتیجه خوبهخود به سمت موضوعاتی گرایش پیدا میکنند که میتوان به راحتی و با استفاده از چند فن، مقاله منتشر کرد. در واقع چاپ مقاله در این موضوعات، بیشتر به تسلط بر قواعد نیاز دارد تا علم.
وی در پایان برقراری ارتباط با صنعت را محرک دانشگاه عنوان کرد و گفت: استفاده از توان صاحبان صنایع در کنار ظرفیتهای علمی دانشگاهیان، میتوان اهرمی قوی برای پیشرفت کشور از راه علمی فراهم کند.