دولت‌آبادی گفت: هدفگذاری کمی و آماری در دانشگاه، هم انگیزه جامعه علمی را برای کار عملیاتی از بین می‌برد و هم زمینه‌ساز بروز بی‌اخلاقی‌ها است.
علیرضا دولت‌آبادی؛ دانشجوی دکتری مخابرات در گفت‌وگو با پایگاه اطلاع‌رسانی بنیاد ملی نخبگان، فراهم‌شدن بستر مناسب برای فعالیت‌پژوهشی را مهمترین نیاز دانشجویان دوره دکتری عنوان کرد و گفت: فرد در این مقطع بیش از هر چیز باید روی فعالیت‌های پژوهشی خود تمرکز کند.
وی افزود: یکی از عوامل مهم که می‌تواند در روند فعالیت دانشجوی دکتری خلل ایجاد کند، نیازهای مالی است که در بسیاری موارد سبب خروج دانشجو از دانشگاه و در نهایت افت تحصیلی می‌شود. به همین دلیل هرچه تسهیلات حمایتی از این افراد بیشتر شود، روند تحصیلی آنان بهتر خواهد شد. از سوی دیگر پرداخت کمک‌هزینه‌ها باید در قبال فعالیت علمی و یا پژوهشی باشد تا از این راه فرد کم‌کم برای ورود به بازارکار نیز آماده شود.
دانشجوی‌برتر دانشگاه خواجهنصیر ادامه داد: جدا از دانشگاه، پژوهشکده‌ها و مراکز تحقیقاتی متعددی در کشور وجود دارد که مستعدبرتر می‌تواند با حضور در آنها فعالیت‌های تحقیقاتی و پژوهشی کاربردی زیرنظر متخصصان و محققان برجسته انجام دهد و در قبال آن هزینه‌ای نیز به فرد پرداخت شود. اینگونه هم نیازهای مالی رفع و هم زمینه برای ارتقاء سطح علمی و عملی افراد مهیا می‌شود.
وی در ادامه با اشاره به موضوع اشتغال فارغ‌التحصیلان، اظهار داشت: در شرایط کنونی بهترین محل برای اشتغال نخبگانی، شرکت‌های دانش‌بنیان است. گسترش فعالیت این شرکت‌ها علاوه بر ره‌آورد مالی و اشتغالی‌زایی، می‌تواند حتی کشور را از واردات بی‌نیاز کند.
دولت‌آبادی اضافه کرد: شرکت دانش‌بنیان محل تجمیع علم و عمل است به همین دلیل محیطی پاک برای فعالیت گروهی است. قطعاً موفقیت در این حوزه به عوامل متعددی چون دانستن زبان بازار، آشنایی با صنعت و تسلط به مفاهیم بازاریابی دارد و داشتن تمام این موارد از توان و ظرفیت یک فرد خارج است. همین موضوع کارگروهی در شرکت دانش‌بنیان را اجتناب‌ناپذیر می‌کند.
دانشجوی دکتری مخابرات تصریح کرد: حضور متخصصان عرصه‌های مختلف مدیریتی و اجرایی در کنار مستعدان‌برتر و فعالیت آنان در قالب کارگروهی بسیاری از فاصله‌ها را پوشش می‌دهد و مسیر را تسهیل می‌کند البته ناگفته نماند در ابتدا از شرکت دانش‌بنیان نوپا انتظار درآمد مالی بالا داشت. رسیدن به نقطه مطلوب نیازمند کسب تجربه و فعالیت مداوم است.
وی در ادامه به بی‌اخلاقی اشاره کرد و گفت: در بسیاری موارد خود دانشگاه بستر این بی‌اخلاقی‌ها را فراهم می‌کند. هدفگذاری کمی دانشگاه‌های کشور و تلاش برای ارتقاء در رتبه‌بندی‌های آماری سبب می‌شود نگاه حاکم بر دانشگاه به جای کیفیت بر کمیت متمرکز شود. مقاله و خرید و فروش آن در ابتدا امری نکوهیده تلقی می‌شد اما امروز قبح آن شکسته شده و به امری رایج تبدیل شده است.
دولت‌آبادی در پایان خاطرنشان کرد: بروز همین بی‌اخلاقی‌های در بسیاری موارد، جامعه علمی را در انجام فعالیت گروهی ناتوان می‌کند.