بطحایی با بیان اینکه بخش قابل توجهی از کاربردینبودن مقالات علمی متوجه فقدان ارتباط مناسب بین دانشگاه و صنعت است، گفت: امروزه محققان ایرانی با شبیه‌سازی در تولید علم عملکرد خوبی داشته‌اند و این را می‌توان از کثرت مقالات ISI به خوبی دریافت اما متاسفانه به دلیل نبود زیرساخت مناسب، خروجی این تولید علم توسط صنایع دیگر کشورها بهینه و عملیاتی می‌شود و به نوعی شهد علم ایرانی را دیگران می‌نوشند.
محمدتقی بطحایی؛ محقق‌برجسته رشته مهندسی برق و عضو هیأت‌علمی دانشگاه خواجه‌نصیر طوسی در گفت‌وگو با پایگاه اطلاع‌رسانی بنیاد ملی نخبگان فناوری را حاصل برقراری و استحکام ارتباط بین دانشگاه و صنعت دانست و گفت: تبدیل علم به ثروت میسر نمی‌شود مگر با توسعه فناوری.
وی افزود: در ابتدای انقلاب واگذاری علوم پزشکی به وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی امر بسیار پسندیده‌ای بود که بعدها منشاء بسیاری از خدمات ارزنده در این حوزه شد. با پیوستن این دو به هم، ارتباط مناسبی بین دانشگاه‌های علوم پزشکی و بیمارستان‌ها و مراکز خدمات درمانی به‌وجود آمد و همین ارتباط سبب شد از سویی جامعه علمی با نیازها و واقعیت‌های موجود آشنا شود و از سوی دیگر با استفاده از زیرساخت‌ها و امکانات بیمارستان‌ها سطح آموزشی و علمی خود را ارتقاء داده و خدمات بهتری به جامعه ارائه دهد.
بطحایی ادامه داد: نمونه این اتفاق بایستی در علوم هم رخ دهد. پیوند دانشگاه‌های صنعتی با صنایع بزرگ و شرکت‌های صاحب‌جایگاه موجب می‌شود دانشگاه با استفاده از ظرفیت‌ها و زیرساخت‌های آنها سطح علمی خود را افزایش دهد و گام‌های بلندی به سوی ایجاد و توسعه فناوری بردارد. ماحصل این اقدام پس از مدتی به خود صنعت باز می‌گردد و صنایع می‌توانند به خوبی نیازهای خود را از طریق داشته‌های دانشگاه رفع کنند.
محقق‌برجسته رشته مهندسی برق با بیان اینکه دانشگاه‌های فنی‌حرفه‌ای نتوانستند شکاف بین صنعت و علم را پر کنند، تصریح کرد: در برخی کشورهای پیشرفته دانشگاه‌هایی با رسالت مهارت‌افزایی تاسیس شده‌اند. عملکرد خوب این دانشگاه‌ها زمینه‌ساز بسیاری از تحولات مثبت در پیشرفت و توسعه این جوامع است. دانشگاه‌های فنی‌حرفه‌ای نیز به همین دلیل در کشور تاسیس شد اما متاسفانه خروجی مناسبی نداشتند.
عضو هیأت‌علمی دانشگاه خواجه‌نصیر طوسی با بیان اینکه درمان دردهای صنعت در دست دانشگاهیان است، ادامه داد: بخش قابل توجهی از کاربردینبودن مقالات علمی نیز متوجه فقدان‌ارتباط مناسب بین دانشگاه و صنعت است. امروزه محققان ایرانی با شبیه‌سازی در تولید علم عملکرد خوبی داشته‌اند و این را می‌توان از کثرت مقالات ISI به خوبی دریافت اما متاسفانه به دلیل نبود زیرساخت مناسب، خروجی این تولید علم توسط صنایع دیگر کشورها بهینه و عملیاتی می‌شود و به نوعی شهد علم ایرانی را دیگران می‌نوشند.
بطحایی با اشاره به لزوم خودباوری در حوزه علم و فناوری، اظهار داشت: پتانسیل‌های بسیار بالایی چه به لحاظ نیروی‌انسانی و چه به لحاظ سخت‌افزاری در کشور وجود دارد که برخورداری بهینه از این امکان‌ها می‌تواند کشور را به نقطه مطلوب برساند. در برخی موارد نیاز به ساخت زیرساخت نیست بلکه می‌توان با ایجاد همگرایی و هم‌افزایی مناسب از امکانات شرکت‌های بزرگ مانند خودروسازان استفاده کرد. به عنوان نمونه در بحث آلودگی هوا، اغلب کارشناسان معتقدند دود خودروها مهمترین علت آلودگی هوای تهران است. این مشکل اگر به نحو شایسته به دانشگاه ارائه شود، قطعاً محققان می‌توانند آن را با صرف کمترین هزینه و زمان رفع کنند. این قدرت جامعه علمی است که متاسفانه جدی گرفته نمی‌شود.
عضو هیأت‌علمی دانشگاه خواجه‌نصیر طوسی در بخش دیگری با اشاره به توان و سطح بالای علمی دانشجویان ایرانی، تصریح کرد: فقدان انگیزه در دانشجویان حرف درستی نیست. دانشجوی ایرانی امروز بیش از هر زمان برای ساخت کشور خود انگیزه و توان دارد؛ البته موج‌های ناامیدکننده‌ای بعضاً فضای دانشگاه را اشغال می‌کند که عمدتاً نیز به دلیل عدم‌اطمینان از شغل آینده است اما باید دانست این موج‌ها گذرا است.
محقق‌برجسته رشته مهندسی برق کارآفرینی را تنها راه حل معضل بیکاری عنوان کرد و ادامه داد: دانشجو برای ورود به عرصه کارآفرینی نیازمند آموزش صحیح و حساب‌شده است در حالیکه بسیاری از آموزش‌های کارآفرینی که تحت عناوین مختلف در دانشگاه ارائه می‌شوند با واقعیت‌های جامعه همخوانی ندارند و صرفاً یک «نمایش» کار آفرینی هستند. در این حوزه می‌توان علاوه بر استفاده از اساتید مجرب و کاربلد، از تجربیات کشورهای موفق نیز استفاده کرد.
بطحایی در پایان حضور دولت به عنوان پل ارتباطی را لازمه ایجاد تعامل دوسویه دانست و تصریح کرد: حلقه مفقوده ارتباط صنعت و دانشگاه، دولت است. دولت به عنوان بالاترین نهاد اجرایی کشور می‌تواند با ارائه تسهیلات و یا ایجاد سازوکار سازمان‌یافته به خوبی از بروز چالش جلوگیری کند.